Onze koorvereniging   –   Historie   –    Dirigent   –  Bestuur

Ons 4-stemmig koor bestaat momenteel uit 30 vrouwen. Er zijn leden die al vanaf de oprichting lid zijn en anderen die nog maar net beginnen met hun koorervaring. Ieder nieuw lid krijgt een buddy toegewezen die haar begeleidt en helpt bij het zoeken naar haar plek binnen de groep en haar wegwijs maakt in Capella, het oefenprogramma waarmee thuis de koorstukken ingestudeerd worden.

Wat we met elkaar gemeen hebben is de passie voor de prachtige Russische koormuziek die op ons repertoire staat. Dit repertoire breidt zich voortdurend uit met nieuwe stukken, zowel religieuze liederen als volksliederen.

Elke dinsdagavond zetten dirigente en koorleden zich weer vol enthousiasme en concentratie in om de kwaliteit van onze stemmen en gezamenlijke koorklank verder te perfectioneren. Een aantal keren per jaar worden studiesessies ingepland voor verbetering van de persoonlijke zangtechniek en het bereiken van onze koorklank.

Ondanks het serieuze repertoire wordt er bij ons veel gelachen en ook de pauzes met koffie en thee zijn een aangenaam intermezzo. Voor wat ons persoonlijk bezig houdt is er dan altijd tijd en aandacht.

Meerdere leden zijn actief in een van de commissies die ons koor kent en die er voor moeten zorgen dat zowel optredens als andere activiteiten in goede banen worden geleid.  Met elkaar willen we er graag een succes van maken.

Radujsja werd in 2009 opgericht, maar het begon allemaal een jaar eerder…. Het Overijssels Byzantijns Mannenkoor had in 2008 een aantal dames benaderd voor een damesprojectkoor. Tijdens enkele concerten wilde men meerdere koorstukken als gemengd koor samen met deze dames ten gehore brengen. Het werd een succes.

Maar dat niet alleen, want na afronding van dit project hadden de dames de smaak van de oude Byzantijnse muziek te pakken en namen zij het initiatief tot oprichting van Het Overijssels Russisch Vrouwenkoor Radujsja. Adelya Rakhimova, al bij het project met het mannenkoor betrokken, werd gevraagd als vaste dirigente voor het dameskoor in wording en zij reageerde meteen enthousiast.

Na een intensieve campagne in de plaatselijke media en de nodige inspanningen hielden wij tenslotte in september 2009 vol trots onze eerste repetitie. In de loop der jaren is ons koor verder gegroeid tot rond de 30 leden en hebben wij een respectabel repertoire op onze naam staan en heel bijzondere concerten gegeven.

In gesprek met Adelya, mei 2018.

Kom je uit een muzikale familie?  Mijn opa had geen muziekschool gedaan maar was wel muzikaal. Hij speelde harmonica en had een mooie stem. Hij deed alles puur op gehoor. Mijn ouders deden zelf niets met muziek maar mijn broer en ik gingen vanaf respectievelijk 6 en 8 jaar wel naar de muziekschool. Daar ging je dan 5 maal per week na schooltijd heen voor algemene muzikale vorming en 2 maal per week 45 minuten alleen maar pianoles.

Speciaal voor mij werd thuis een piano aangeschaft. Deze werd in termijnen afbetaald. Dat schiep voor mij als kind uiteraard verplichtingen maar ik wilde graag en vond die grote pianokast heel imponerend. Mijn moeder kon als oorlogskind niet op muziekles. Voor haar kinderen wilde ze dat gemis graag goedmaken.

Bleef er als kind genoeg tijd over om te spelen?  Jazeker! Er was tijd genoeg om te spelen. Al was het wel een strak programma op een strenge school. Twee maal per jaar moest ik afspelen en werd bepaald of ik door mocht naar de volgende leerfase. Als muziekschoolleerling werd van je verwacht dat je concerten bezocht en daarvoor werden dan kaarten met korting beschikbaar gesteld. Mijn broer ging net als ik ook naar het conservatorium en later naar Moskou en speelt nog steeds Waldhoorn. Ik koos voor het conservatorium van Kazan en volgde daar de studie piano en later koordirectie.

Werd je gezien als bijzonder talentvol?  Ik beschouwde mezelf als een gemiddelde leerling maar werd uiteindelijk wel steeds weer geselecteerd voor een volgend jaar in een hogere klas. Ondanks mijn verlegenheid merkte ik dat ik een goed muzikaal gehoor en goed ritmegevoel had. De interesse in muziek breidde zich rond mijn 14e, 15e en 16e jaar uit naar Jazz. Ook bezocht ik (stiekem) Rockfestivals. Serieuze Jazzmuzieklessen volgde ik tenslotte vanaf mijn16e jaar.

Hoe heb je leren arrangeren?  Arrangeren leerde je tijdens de opleiding. Je kreeg dan de opdracht om in de stijl van bijvoorbeeld Mozart of Tsjaikovski iets te arrangeren. Er werd aandacht geschonken aan kennis van harmonie. Tijdens de arrangeerlessen merkte ik al snel mijn voorkeur voor koren. Uiteindelijk leerde ik in de praktijk het beste te arrangeren.

Zijn er in Rusland veel vrouwenkoren?  Nee. Over het algemeen tref je daar alleen professionele koren aan. Hobbykoren zoals in Nederland bestaan daar nauwelijks tot niet. In Nederland staat de amateurkunst daardoor op een hoger pijl.

Hoe is de samenwerking met het koor ten aanzien van het repertoire?  Binnen het koor is een muziekcommissie samengesteld. Uiteindelijk wordt daarmee gezamenlijk het repertoire vastgesteld. Een grote wens van mij is om met Radujsja in de toekomst te gaan werken aan “Vocalise” van Rachmaninov. Dat wordt nog een hele klus. De grootste koren in Rusland hebben dit gezongen.

Wat kun je zeggen over onze repetities en optredens?  Een concert lijkt nooit op een repetitie. Er gebeuren altijd onverwachte dingen. Bovendien speelt de akoestiek van de kerk waar het optreden plaatsvindt een grote rol bij het eindresultaat. Bij een geslaagde uitvoering is het geheel van muziek en de gevoelens van de vertolker van belang. Je werkt voortdurend aan het verbeteren van de kwaliteit en opeens is het er dan. Samenwerking en vertrouwen komen dan bij elkaar.

Wat is meest kenmerkend aan ons Russische religieus- en volksrepertoire?  Kenmerkend voor Russische kerkmuziek is dat deze tijdens een dienst ingetogen vertolkt dient te worden, zonder dynamiek. Het mag geen aandacht op zich vestigen, want het is vooral dienend tijdens de concentratie en het gebed. Bij onze optredens is er wat dat betreft gelukkig meer vrijheid. Echte volksmuziek kan overigens ook een religieuze lading of oorsprong hebben.

Rusland is groot en hoe verder je van de civilisatie af komt, hoe meer volksmuziek er klinkt. Meestal vanuit zeer oude tradities. Oude componisten tekenden in het verleden tijdens hun reizen door verre streken volksmelodieën op die zij ter plekke hoorden en verwerkten deze dan weer in nieuw te componeren stukken.

Ten slotte… nog altijd laat ik me inspireren door Russische muziek. Dit roept hier in Nederland wel steeds vaker nostalgische gevoelens op. Ik houd van de West-Europese muziektraditie. Wat er nu aan nieuwe muziek komt, daar scherm ik me voor af. Ik heb een klassieke muzieksmaak. Rachmaninov is mij het dierbaarst. De echte grote meesters zijn in mijn optiek al geweest.

Voorzitter: Sjen van der Bijl
Secretaris: Anke Harmsen
Penningmeester: Marga de Weerd
Algemeen lid: Anneke Schuttevaar
Algemeen lid: Loes Pieper

Koormeester: Barja Kist

Het bestuur wordt bijgestaan door enkele commissies:

• PR-commissie

• Muziekcommissie

• Activiteitencommissie

• Concertcommissie